بررسی شیوع آنتی بادی های ضد سایتومگال و ویروس در اهداکنندگان خون مشهد

مقدمه و اهداف : عفونت با ویروس سایتومگال در جوامع مختلف شیوعی بالا دارد و اگرچه در افراد دارای ایمنی طبیعی، معمولاً بدون علامت است، می تواند در بیماران با نقص ایمنی به عوارض خطیر و جدی منجر شود. یکی از راه های انتقال این ویروس ازطریق ترانسفوزیون خون و فراورده های خونی است. از این رو در این مطالعه، شیوع آلودگی با ویروس سایتومگال در اهداکنندگان خون مشهد بررسی شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، تعداد 1008 نمونه از خون اهداکنندگان مرکز انتقال خون مشهد جمع آوری گردید و شیوع آنتی بادی های اختصاصی igg و igm ضد این ویروس در نمونه های گرفته شده به روش الیزا بررسی شد. نتایج با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. نتایج: از 1008 نمونه سرم اهداکنندگان مورد مطالعه، 1000نمونه (2/99%) برای igg مثبت بود. در 16 نمونه (6/1%)igm سروپوزیتیوگزارش شد. تعداد 8 نمونه (8/0 درصد) از سرم اهداکنندگان مورد مطالعه، بدون هرگونه آنتی بادی اختصاصی igm یا igg علیه ویروس سیتومگال گزارش گردید. نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای آلودگی به cmv، غربالگری این ویروس در خون های اهدایی، برای شناسایی اهداکنندگان سرونگاتیو و استفاده از فراورده های خونی تهیه شده ازخون این افراد، برای بیماران در معرض خطر و یا استفاده از فیلترهای لکوسیتی، به منظورکاهش احتمال انتقال آلودگی به بیماران در معرض خطر توصیه می شود.